Dag 8: van Bilbao (Portugalete) naar Samano, 31 km

Vanmorgen was is al vroeg wakker en stond ik om 6 uur op. Ontbijt gemaakt en ook voor onderweg. Daarna de kamer opgeruimd en vertrokken. Eerst op zoek naar een metrostation, deze bleek heel dichtbij te zijn. Een kaartje gekocht en met de metro naar het buitengebied van Bilbao, Portugalete.

Om 7.45 uur was ik er alweer klaar voor. Vanuit het metrostation loop je de stad uit. Daarna loop je via een apart fiets- en looppad over een knooppunt van wegen verder buiten Bilbao. Langzaam kom je weer in de natuur en na 2 uur lopen was de zee weer in zicht. Op een terras vlakbij een strand een kop koffie gehaald. Daar zaten ook 2 pelgrims, twee oudere vrouwen. Eentje uit Nederland en de andere uit Zweden. Ze hebben elkaar ontmoet in Bilbao en delen aan het eind van de dag een hotelkamer en splitsen zo de kosten. Ze lopen wel in hun eigen tempo, dus ze zien elkaar pas aan het eind van de route. 

Het probleem is hier nog steeds het vinden van een betaalbare overnachting. Ook na Bilbao zijn de gemeentelijke albergues nog dicht. Ik heb voor vandaag een plek gevonden in Samano, dat ligt net voor Castro-Urdiales. 

Na de koffie aan het strand liep ik verder langs het strand en ging ik daarna via trappen omhoog. Vanaf daar loop je langs de kustlijn richting Onton. Over dit pad heb je een prachtig uitzicht over de zee en de rotsen. Hier eindigt ook Baskenland en loop je een andere regio van Spanje in: Cantabria. Eindelijk verlost van dat rare taaltje, dat Baskisch. Hier kun je echt niets van maken.

Bij Onton splitst de weg zich. Je kunt dan binnendoor naar Castro-Urdiales, maar dan loop je wel langs een drukke weg. De andere route is ca. 6 km langer. Ik moest die langere route wel nemen anders kwam ik niet in Samano. Dit ligt dan weer 5 km voor Castro-urdiales, dus daar ben ik morgen zo.

Om kwart over 3 kwam ik aan bij mijn slaapplek. Dit bleek gewoon bij iemand thuis te zijn. De eigenaresse verhuurt enkele kamers via Booking.com. Ach ja, ik kan slapen en douchen. Net nog wat gegeten bij een bar in de buurt. En nu maar uitrusten en opladen voor morgen.
Dat wordt weer een dag met meer dan 30 km. Ook weer iets verder dan gepland, omdat het lastig was om iets te vinden voor de overnachting. Als de route weer hoofdzakelijk vlak is net als vandaag, heb ik daar geen moeite mee. 
Ik had een albergue gebeld en daar kreeg ik een heel verhaal in het Spaans. Wat ik daaruit op kon maken was dat het niet mogelijk was en toen wilde ik al ophangen, maar ik heb beleefd gewacht tot de mevrouw was uitgepraat.