Dag 5. Estella naar Viana.

De Japanner die boven mij sliep op het stapelbed, was al vroeg wakker. Daardoor werd ik ook wakker van het geschud van het bed. Hij had een lampje aan, ik maakte gebruik van het licht om mijn spullen in te pakken. Vandaag dan ook voor half 7 aan het lopen. In de albergues is het ook verplicht om tussen 6 en 8 uur te vertrekken.
Het was bewolkt en het waaide behoorlijk. Om 7 uur kwam ik langs de wijnfontein. Daar kun je naast water ook gratis wijn tappen uit een kraan.
Er kwam helaas geen druppel uit, ik was te vroeg.
Het was erg rustig op de Camino en het donkere weer maakte het er niet gezelliger op. Het is niet alleen genieten onderweg, dit hoort er ook bij. Op deze saaie, eenzame stukken merk ik dat ik het zwaar heb. Ik mis Sandra, Rick en Bowien.
Ik ben van plan om flink door te lopen vandaag. Gisteren was ik om 1 uur in de albergue en dan duurt de dag of lang. Ik heb kilometers door het stadje gelopen, die had ik ook van de route af kunnen lopen.
In Los Arcos heb ik om half 12 een broodje gegeten, dat was eigenlijk het eindpunt van vandaag.
Het doel was Viana, 42 km vanaf Estella.
Onderweg kwam ik een man tegen met naast zijn rugzak een blauwe tas aan zijn schouder. Ik zei: "He, he. Eindelijk een Nederlander". Hij keek verbaasd om en vroeg: "Hoe weet jij dat nou?" Ik zei:"Kan niet missen met die blauwe Zeeman tas". Hij liep tot Torres del Rio, ik wil nog een stukje verder. Net voorbij Torres del Rio begon het flink te regenen en waaien. Is dat mijn straf dat ik door wil lopen?
Voor mij liep de hele tijd een man en een vrouw. Net voor Viana ging ik hen voorbij en het bleek een Nederlands stel te zijn. Toen ik zei dat ik extra kilometers liep om eerder weer thuis te zijn vonden zij dat niet echt het Pelgrimsgevoel. Dat maak ik toch zelf uit. Iedereen loopt hem op zijn manier.
In Viana aangekomen was de eerste herberg vol. Of ik had gereserveerd? Nee, dat doe ik niet. Moet niet gekker worden.
In de volgende albergue was wel plaats. Ik kreeg een simpel bed en er was 1 toilet en 1 douche, in 1 ruimte die niet op slot kon.
Toen ik gedoucht had bleek dat Nederlands stel ook nog eens naast mijn bed te komen liggen.
Na vandaag heb ik het eigenlijk wel gehad met de Camino. Ik ben geen Pelgrim. Ik heb niks met die zweverige types.
Ik vind wandelen leuk, vooral ook hier door deze natuur. Maar alles en iedereen erom heen vind ik niks. Het moeten reserveren van een slaapplaats, de halve dag rondhangen met die rare types in de albergues, Spanjaarden die geen woord Engels kunnen. En ik mis thuis natuurlijk.

Wordt vervolgd ..